Loungen in Luang Prabang

Na wikken en wegen toch voor het derde alternatief gekozen om in Noord Laos te geraken, wel de rivier, maar de speedboat!!
Zo gezegd zo gedaan: een slordige 15 stempels rijker en een vaartje over de Mekong rivier brachten ons in Laos, vanuit daar werden we per busje 500 meter verderop bij de speedboorpier gedumpt. En daar begon de pret: er was ons beloofd dat we met z'n 6-en maximaal in zo'n bootje zouden gaan:
een van bordkarton en triplex gevouwen platbodem bootje van een metertje of 6 lang, 70 cm breed maximaal, ingedeeld in 6 compartimentjes, het eerste voor de kap'tein en de motor: een opgevoerde motor die van een dubbeldekse Londense busmotor nog een racewagen zou maken, gevolgd door 4 compartmentjes over de breedte van de boot en 50 cm diep, waar de toeristen en locals in koppeltjes van 2 ingevouwen dienden te worden (benen achter je nek!!) en dan een laatste compartiment in de punt voor de bagage: de meerekenaar heeft nu berekend dat er dan 8 mensjes in een boot passen, excl de kap'tein en dat is dezelfde uitkomst waar de bootjesuitbater op kwam. De Britse medetouristen waren het niet eens met deze rekensom en kochten 2 locals die meemoesten af met wat Baht, met als gevolg dat voor onze boot er des te meer mensen over waren. En gehesen in een zwemvest, helm op en gepropt op eerder beschreven oppervlak werden we gelanceerd Laos in met een slordige 60 km per uur en een bak herrie, waar geen vergelijk voor te maken is, thank god voor de meest dure earplugs ooit die we net voor de boot gescoord hadden!!! Na een uurtje of 2 1/2 maakten we onze eerste stop voor lunch, een kleine 1 1/2 uur later een volgende om een local af te zetten in de jungle. Als toerist betaal je dusdanig meer (waarschijnlijk) dan de locals, dat we de laatste anderhalf uur van de race een dubbel compartiment kregen (dat was wel meer dan voldoende) als langsten op de boot. Verder was de rit een geweldige ervaring: fantastische landschappen schieten aan je voorbij en de boot klapt letterlijk over de golven heen. Aan het einde van de dag wel zo klaar als een klontje, maar voldaan aangeland in Luang Prabang, waar we snel een prima kamertje vonden en waar we de avond over de prachtige nachtmarkt geslenderd hebben. Luang Prabang is een stuk sjieker dan wat ik in Thailand gezien heb (het is Unesco erfgoed) en er zijn veel huizen in Franse stijl. Na een cocktailtje in de lokale hippe bar voldaan als een blok ingeslapen.

Vandaag weer teruggezakt naar Chiang Rai's tempo; relaxed. Tixket geboekt voor aankomende maandag (18 dec) naar Siem Reap (Cambodja) om Ankor Wat te gaan aanschouwen. Benieuwd wat 3 dagen Luang Prabang gaan opleveren...