Chiang Rai: Conspiracy Capital

Na een heerlijke nacht in mijn favo guesthouse in Ching Rai: Baan Bua: conspiracy Capital, werd ik de volgende ochtend blij verwelkomd door mijn Hollandse vrienden, Charles en Brian (Zie post Chiang Rai)en dientengevolge was het voor ons ONMOGELIJK (heh, wat naar nou) om voor 2 uur in de middag de paradijselijke tuin van ons hostel te verlaten. Dus Helmer onmiddelijke geaclimatiseerd en gewend aan het juiste tempo, pancakeje erbij, dikke prima. De middag besteed aan (uuhm... tsja, hoe leg je dat aan normaal werkende mensen uit) een loopje naar het reisbureau om te concluderen dat een visum voor Vietnam niet handig was en onze reisplannen om moesten, een hapje lunchen (eens mens moet toch eten) en de 4 uur Leo (soort bier) time in de tuin met Brian. Die had van de gelegenheid gebruik gemaakt (nu gasmagnaat Helmer er was) de TV en DVDspeler in de tuin te zetten, zodat we daar de conspiracies konden aanschouwen! Uitstekend, zeker onmdat we Brian whiskey kado hadden gedaan, die ook meteen op moest...

De behoefte om de alcohol te doven dreef de Hollanders Ellen en Kees, Helmer en mij tegen 7-en naar een van de plaatstelijke Italianen, de erop volgende dorst naar de kroeg om de hoek, de opkomende slaap ons weer naar ons huis.

Onze tweede volledige dag in Chiang Rai dito doorgebracht als de eerste, in de tuin hangen, ouwehoeren, relaxen, eten, drinken... Verder ook maar (de tijd vliegt) een dagtoertje geboekt om wat stammetjes te gaan aanschouwend de dag erop. Dit was typisch zo'n dag waarover zelfs ik niet al teveel te leuteren heb, des te beter voor ons allen.

De toer van de dag erop was een prima tourtje door de omgeving: allereerst met de slowboat (longtail boat) een uurtje de rivier af om te geraken bij een tribedorpje met een hoop fantevriendjes, deze aanmerkelijk tammer dan hun wilde soortgenoten ietwat zuidelijker. Deze dienden gevoerd (door Helmer en mij, we zijn zooohohoho dapper) en na een slag door het dorp mochten we ons op pappa fant zetelen (een gammel bankje op de rug van pa Fant) en werden we een uurtje rondgereden door de jungle. Nu zijn er 2 varianten tour, 1 met 1 uur fantjerijden en 1 met 2 uur op de rug van zo'n lobbes. Het verschil: bij 1 uur word je halverwege van het beest midden in de jungle gedumpt om terug te mogen lopen. Als gezonde Hollandse jongens dus voor die variant gekozen, de gids leit echter wel een half uur op zich wachten en in de jungle heb je geen mobiel bereik, maar gelukkig waren er weinig wilde dieren die in ons een feestmaal zagen.
Na een wandelingetje terug, dat ons langs een andere tribe voerde, die ons geheel westerse prijzen afdwongen voor wat souveniers, die we nog minder wilden hebben (dames: als je binnenkort een sjaaltje krijgt: het was minstens 3 maanden borduren), kwamen we aan bij weer een ander tribedorp waar we de plaatselijke hutjes mochten aanschouwen. Een ware paradox: Bamboehutjes met een vlassen dak met ernaast een zonnepaneel (ik maak geen grapje), de kids moeten 's avonds kunnen lezen (en TV kijken??), op de panelen na werkelijk wel wat primitief...

Uiteraard ook deze maal een (ietwat teleurstellende na de Beach waterval) waterval op het program en daarna rap door naar Chiang Rai zodat we de bus net haalden naar Chiang Kong, tegen de grens met Laos. De nacht doorgebracht in Chiang Kong, gezellig gekletst met een 14 maanden reizend backpackster die wegens schimmel eindelijk haar dreadlocks had afgekapt en nu kaal was. Wederom voor de dames: een ervaring die je als vrouw toch meegemaakt moet hebben (de schimmel of de kaalheid??), mij leek het niet zo nodig...

En verder gewikt en gewogen hoe in Luang Prabang te geraken: slowboat 2 dagen of 2 dagen bus??