Bye bye Bangkok

Na die fantenstress een zeer rustige nacht doorgebracht in het guesthouse in de voor mij intussen meer dan bekende Soi Rambutree in Bangkok. De dag erop met het bekende debielenbusje naar het vliegveld gereden, ruim op tijd, want Helmer zou eens te vroeg zijn, al die Europeese punctualiteit ben ik natuurlijk niet meer zo gewend. Nou, mooi niet dus, van al die godvergeten kisten uit het rijke westen die er die dag op BKK International zouden landen waren er 2 vertraagd, die uit Amsterdam en die uit Parijs. Helmer zou via Parijs vliegen (de meest vertraagde vlucht) en dus ben ik maar eens als een ware Tom Hanks (in the Terminal) gaan zwerven over het ietwat (lees: behoorlijk is een understatement) saaie vliegveld gaan zwerven. Na drie uur me gemengd tussen de locals die zwaaiden met Dr John Smith e.d., of een hele fijne limousine aanboden, aangezien Helmers kist precies een uur na planning geland was. (14:24). Dussssss. 14:45, geen Helmer, 15:00, geen Helmer, 15:15, geen Helmer (ik begon intussen wat poekiestress te ontwikkelen) 15:30, daar kwam heer Horlings eindelijk Thais grondgebied op. Met alle Russische visa in zijn paspoort was hij vergeten dat hij als rijke westerling niet in de rij voor visa on arrival hoefde te gaan staan, in tegenstelling tot de Russen. Tussen deze Oostblokkers had hij een half uur tevergeefs staan wachten op iets wat hij niet nodig had, want de wandelende goudmijntjes (wij) zijn meteen welkom bij de douane...hence the delay...
Meteen afgereisd naar BKK Rambutree, waar ik Helmer blij kon verrassen met onze koude (lekker fris) douche en 2 bedjes op 4 m2 (best luxe voor mijn doen). Dus maar de rondleiding door de touriust area gedaan, mijn favo restaurant (vego) opgezocht en daarna mijn favo Thaise cocktailbar wederom gevonden. De eerste indrukken waren voor Helmer (ondanks mijn geweldige etablissementkeuze) voldoende om het te overtuigen de dag erop naar Chill Chiang Rai te vliegen, dus meteen maar geboekt.
En zo vloog de dag voorbij, wat een drukte, wat een stress, gek hoe je met weinig toch heel druk kan zijn: prima!

De dag erop Helmer het rijke gedeelte van BKK laten zien, nadat we eerst heerlijk door het stadspark hadden geslenderd. Dergelijke groenzones verschillen niet heel veel van elk willekeurig ander stadpark (Central Park, Vondelpark), behalve dat met deze temperaturen het hele godvergeten park vol zou liggen het roodroze net iets te dikke Hollanders met bier, honden en getthoblasters. Hier dus niet. Wel klinke lizards (metertje of anderhalf) die alsd ware monsters van Loch Ness het vijvertje doorkruisden op zoek naar een vriendje, visje, kipje of een lekkere toerist misschien?

Na het kijken, maar vooral niet kopen in het dure sjoppingcenter en een hapje te hebben gedaan in de lokale Jappanner met de taxi vlotjes terug naar het hotel om tijdig de bus naar het vliegveld te kunnen pakkken, want bij Air Asia zijn ze vast wel punctueel. Aangeland (leuke woordspeling) op het vliegveld bleken er net als gisteren 2 fuckin' vluchten vertraagd te zijn, ditmaal geen Europeese, maar Air Asia, en een daarvan was de onze... reeds een uur.

Dussss.... wachten duurt lang, lang, lang, want duurt dat wachten lang! En de vertraging liep op, op op, wat liep die vertraging op, in milde porties van 20 minuten mochten we 2 1/2 uur na de geplande tijd en een gateswijziging verder eindelijk aan boord van ons kissie, dat ons overigens zonder al teveel problemen in Chaing Rai afzette....