Chillen in Chiang Rai

Na een paar dagen stilte weer een berichtje.
Intussen bevind ik me in het uiterste noorden van Thailand, in Chiang Rai, de uitermate loungeplek. Ik zit hier in een hostelletje midden in het dorp (er wonen hier ongeveer 40.000 mensen) dat gerund wordt door een Brit en een Thaise. De beste man (Brian) is overtuigd dat de wereld samenhangt van de conspiracies en hij heeft overal (video)bewijs voor: we hebben nooit op de maan gestaan en er zijn geen (ik herhaal GEEN) vliegtuigen in het WTC gevlogen. Het is verder een ongelooflijk aardige kerel en verder vermaak ik me hier uitstekend met een heel vriendelijk Nederlands stel (de hele dag mee in de tiun gezeten), een Amerikaan (Charles) en een Australier. Aangezien ik hier alweer bijna een week zit kennen de mensen me hier een beetje en begin ik bijna bij het meubilair te horen. Strax ga ik ook weer lekker in die tuin zitten lezen of schrijven of anderszins niets doen.
Dat wil niet zeggen dat ik helemaal niets onderneem: afgelopen dinsdag ben ik met twee andere toeristen (Texanen, ik heb mijn grapjes over Bush en 9/11 maar achterwegen gelaten) op dagtrip geweest naar een monkeycave: aapjes die uit je hand eten en een vijver vol met vissen (van de categorie: je moet er bij geweest zijn, nu klinkt het wat saai) en een donkere grot waar de Boeddhisten het leuk vinden om een en ander te offeren, dan wel wat te bidden. De tour bracht ons vervolgens bij de Birmeese (Myanmar) grens en die zijn we dan maar overgestoken voor het luttele bedrag van 10 Amerikaanse dollars om aan de andere kant van de grens rond te mogen lopen op een marktje: SPANNEND!!! Nou ja, terug in Thailand was mijn visum weer 30 dagen geldig, dat was voor mij de catch van dit bliksembezoek! De amerikanen waren vooral bezig in hun 2 weken zoveel mogelijk landen te bezoeken, de teller stond reeds op 3 of 4 na anderhalve week en daarom zijn we na Myanmar ook nog even de rivier overgestoken naar Laos, waar we ook even op een marktje mochten rondlopen: geweldig!! 3 landen in 1 dag. Je zal begrijpen dat deze dag (die ons verder langs een 740 jarige tempel, een opiummuseum, een jadefabriek, een Birmees Casino bracht en ons meenam op een levensgevaarlijke ervaring op een platbodem speedsboot (vergelijk: je legt de moter van een fikse vrachtwagen in een lelijke eend), dusdanig slopend was dat ik de dag erop geen donder uitgevoerd heb. Eigenlijk heb ik gisteren ook vrij weinig ondernomen, behalve een brief schrijven en posten. Heerlijk. Vandaag heb ik zowaar 2 uur Thaise les genomen en werk ik mijn Blog bij, morgen dan maar weer eens wat mensen gaan e-mailen, pfffft, ik word al moe bij de gedachte. Misschien nog even een massagetje meepikken en het programma tot de terugvlucht maandagochtend vroeg naar Bangkok, alwaar ik heb afgesproken met Sander en Simone. Dinsdag is de koning hier jarig, dus dat wordt feest (niet eten en drinken, want de restaurants en barren zijn dicht), dus eens kijken wat er dan wel te beleven is. Vanuit daar waarschijnijk voor een paar dagen naar een National Park ten oosten van Bangkok, on verra..

Nu eerst maar weer eens uitrusten na deze uitbarsting van energie!
Tot de volgende keer!