Monique in Melbourne

Aldus, grote opwinding in Bangkok, grote spanning, 3 dagen na de bomaanslagen zou ik Thailand verlaten, grote stress bij de Thai natuurlijk, dat zijn nooit leuke dingen.
Na een laatste koffie met Tessa en Helmer per minivan naar het airport en in grote afwachting op een Qantaskist die me naar Sydney zou vliegen. De Thai hadden er alles aan gedaan mijn vertrek te ontmoedigen en de kist een uur vertraagd, maar zo makkelijk komen ze er niet mee weg. Aldus per kist naar Sydney die me een uur later dan de geplande 6:00 lokale tijd (2:00 Thaise tijd) in Sydney dropte. De Aussies waren blij met mijn komst en joegen me in grote spoed zeer voortvarend het land in, alleen de Thai hadden mijn tas helemaal onderin gestopt en een uur van mijn ruime 2 uur overstaptijd afgesnoept. Klein beetje stress, veel jetlag later door de quarantaine heen en net op tijd bij kist 2 die me netjes een uurtje later in Melbourne aan de grond zette. Aangekomen werd ik meteen door Monique (mijn achternichtje)besprongen en na een koffietje zijn we haar huis gaan bewonderen. Ze woont erg fraai op ongeveer 20 minuten van downtown Melbourne. De middag hebben we besteed met sight-see-en Melbourne, de rivier, de boulevard, de winkels. Ik was zowiezo zo daas als een konijn gezien ik maar 2 1/2 uur slaap in mijn zwaar verkorte nacht had weten te verwerken. De biertjes aan het einde van de middag hakten er dan ook goed in. Gelukkig wist Monique WEL waar ze woonde en bleek haar vriend Anton al lekker aan het koken zijn. Een avondje wat bijkletsen en lam op de bank hangen kon ik nog net aan. De dag erop dus een enorm gat in de dag geslapen en daarna het drukke programma hervat met een strandwandeling, gevolgd door ijsjes en daarna bier wederom, een slopend programma dus. Intussen ook nog wat van het fraaie down-town Melbourne meegekregen, dus ook nog de toeristische plicht volbracht. Zo vloog ook de tweede dag in Melbourne voorbij als een ware straalraket en voor ik het wist was het tijd om uit te gaan eten. Een uitstekend Indiaas restaurant, een zeer behulpzame ober en bijzonder goed eten lieten zelfs de avond voorbij schieten. De avond afgesloten met Australische humor: the late night show uit de jaren 90 en het was alweer tijd om het bedje op te zoeken.

De dag erop tegen het middaguur weer een kissie opgezocht om me naar Adelaide te vliegen en ook deze missie bleek geen problemen met zich mee te brengen..